O tym jak bardzo czekałem na "Django" pisać nie będę. W końcu jeśli film dzieli tytuł z kultowym dziełem Corbucciego to już coś znaczy. Recenzować filmu też nie będę (świetny jest!). Skupię się na muzyce, ważnej jego części, rzekłbym bez której film nie miałby takiej mocy.
Tarantino w czasie pracy nad "Django" posiłkował się swoją przepastną płytoteką, sięgając po artystów i utwory z przeróżnych stylistyk, co w zasadzie w jego przypadku nie powinno dziwić. Częściowo chcąc oddać hołd spaghetti westernom wykorzystał trzy kompozycje Louisa Bacalova - w tym tytułowy przebojowy "Django" z 66 roku z wokalem Roberto Fia. Czyż może być lepsze rozpoczęcie? Pochodząca z pierwowzoru Corbucciego podniosła druga wersja "La Corsa" jest chyba najlepszym instrumentalnym fragmentem płyty. Dobra, skoro jest Bacalov to musi też być Ennio. Dwa chyba najlepsze tematy z "Mułów Siostry Sary" idealnie wpasowują się w swoje sceny a przy "Un monumento" ciary są nieuchronne. Tylko "Nicaragua" Goldsmitha jakoś nie do końca wydaje się być trafionym pomysłem.
Tak jakby 'drugą część' soundtracku stanowią piosenki - tak te wybrane przez Tarantino, jak i - co rzadkie u niego - utwory specjalnie napisane do filmu. To właśnie w tej drugiej kategorii znajdują się dwa utwory, które wybijają się ponad resztę. Niesamowicie emocjonalne, silnie związane ze scenami w czasie których wybrzmiewają - soulowe poruszające "Freedom" oraz - napisana przez (tadam) Morricone i śpiewaczkę Elisę Toffoli - pieśń "Ancora Qui". W zasadzie większość piosenkowej części ścieżki stoi na naprawdę wysokim poziomie i wpasowuje się w film bardzo dobrze - od mashupu 2paca z Jamesem Brownem po Johna Legenda. Co zastanawiające co najmniej dwa utwory które pojawiają się w filmie nie trafiły na płytę z muzyką - "Aint No Grave" Johnny'ego Casha czy Verdiowe "Dies Irae", ciekawe dlaczego.
No. Muzyka w filmie spisuje się znakomicie a i poza nim radzi sobie całkiem nieźle, dając nam dużo rozrywkowej i przyjemnej muzyki.
A film polecam omnomnom :]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz